antech

antech

Wednesday, January 15, 2020

എന്റെ അച്ചൂട്ടൻ,😍


അവളെ കാണണം... അവളെ ഗാഡമായി പുണരണം.... അവളോട് ചേർന്ന് കുറച്ച് നേരം കഴിയണം...
അവളെ തേടി അവളുടെ നാട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെടാൻ തീരുമാനിച്ചു.  
അത്രമേൽ ഇഷ്ടമായിരുന്നു അവളെ... അവളോട് ഒത്തു കഴിഞ്ഞ നാലു ദിനരാത്രങ്ങൾ എന്നെ അവളിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ചു എല്ലാം എത്ര സുന്ദരമായിരുന്നു ഒരു നനുത്ത മഴ പോലെ സുന്ദരമായിരുന്നു .ഓരോ അവസരത്തിലും അവൾ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു . അവള് എന്റെ ആണ് എന്ന് ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിന്റെ ഉള്ളറകളിൽ കൊത്തി വച്ചു. എന്നിലെ പ്രണയം എന്നിലെ അനുരാഗം എല്ലാം ഒരു നനുത്ത തെന്നൽ പോലെ അവളിലേക്ക് ഒഴുകുന്നത് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി . അവളുടെ ഓരോ കൊഞ്ചലും എന്നെ സംബോധന ചെയ്യുന്നതും ഞാൻ ആസ്വദിക്കുക ആയിരുന്നു .... 

വയ്യ... ഇനി കാണാതെ വയ്യ...

എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും അൻപത് ഓളം കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട് അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് ... പോകണം... പോയേ പറ്റൂ... മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു....
നാളെ കാലത്ത് 8 മണിക്ക് ഞാനും അമ്മയും കൂടി പോകുന്നു. ഒറ്റയ്ക്കാണ് പോകുന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പ്രശ്നമാണ്, അതുകൊണ്ട് അമ്മയെ കൂട്ടി.  
അതിരാവിലെ യാത്ര പോകേണ്ടതിനാൽ പതിവിലും നേരത്തെ അവളോടു വിട പറഞ്ഞു കിടന്നു ,അല്ല അവൾ വിട പറഞ്ഞു. പക്ഷേ ഉറക്കം വരുന്നില്ല... കണ്ണടച്ചാൽ അവളുടെ കൂടെ ആർത്തുല്ലസിക്കാൻ പോകുന്ന വരും ദിവസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സ്വപ്നങ്ങൾ മാത്രം...
ചുമ്മാ ഇങ്ങനെ കിടന്നിട്ട് കാര്യമില്ല...
ഉറക്കവും വരുന്നില്ല... സമയവും നീങ്ങുന്നില്ല...  "ഞാനെന്തൊരു പ്രാന്തനാണെന്ന് "  മുഖം പറയാതെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.നേരം പുലരാറായി ......

സുപ്രഭാതം......

2 മണിക്കൂർ ഇനി അവളിലേക്കുള്ള യാത്രയാണ്. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഒരു നനുത്ത കാറ്റായി അവൾ എന്നെ തഴുകുന്നതു പോലെ തോന്നി... 
ദൂരങ്ങൾ താണ്ടി അവളുടെ നാട്ടിലേക്ക്.... 

തന്റെ പ്രിയതമയെ കാണാൻ വെമ്പുന്ന മനസ്സുമായി അതിവേഗത്തിൽ അവൻ കൈകൾ ചലിപ്പിച്ചു . മനസ്സിൽ   എന്തോ ഒരു കൊട്ടും കോരവയും ആർഭാടവും കൊണ്ട് വീർപ്പുമുട്ടുന്ന ഒരു അനുഭവം അവനുണ്ടായി. മനസ്സിൽ സന്തോഷവും സംതൃപ്തിയും അനുഗ്രഹവും ഒക്കെ ഒന്നിച്ചു വരുന്നതിന്റെ ആനന്ദം മതിവരുവോളം അവൻ ആസ്വദിച്ചു . അവളിലേക്ക് എത്തിച്ചേരാനുള്ള ആദ്യ വെമ്പൽ അവനെ ഹരം കൊള്ളിച്ചു എത്ര മനോഹരമായിരുന്നു ആ നിമിഷങ്ങൾ......

ഏകദേശം 10 മണിയോടെ അവളുടെ നാട്ടിലെത്തി. ചെറിയ ഒരു ഗ്രാമം... 

അങ്ങനെ അവൻ തന്റെ പ്രാണ പ്രെയസിയുടെ അടുക്കൽ എത്തി. അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം അവനെ സന്തോഷത്തിന്റെ മുൾമുനയിൽ എത്തിച്ചു . അവള് വളരെ സന്തോഷവതി ആയിരുന്നു. അവളുടെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഉള്ള കള്ള നോട്ടം അവനെ വളരെ അധികം വികാര ഭരിതനാക്കി. അങ്ങനെ നിമിഷങ്ങൾ കടന്നുപോകാൻ ആയി രണ്ടാളും ഇമകൾ കൊണ്ട് കവിത എഴുതി കൊണ്ടിരുന്നു. അവൻ അവളെ അടുത്തേക്ക് മാടി വിളിച്ചു ഒരു പേടമാനിനെ പോലെ അവള് അടുത്ത് വന്നു .  അവന് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കാൻ ഒരു ഭയം ആയിരുന്നു. 

പക്ഷേ അവന്റെ മനസ്സിൽ അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രേണയത്തിന്റെ പെരുമ്പറ മുഴങ്ങുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു . ഒരു ഹൃഥയത്താളത്തിനും അപ്പുറമല്ലാത്ത ദൂരത്തിൽ അവള് അവന്റെ അടുത്തിരുന്നപ്പോൾ അവന് ഒന്നും ഉരിയാടാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ആ വെമ്പൽ തുടർന്ന് കൊണ്ടിരുന്നു.

തളിര്‍ചില്ലപോലെ മനസ്സില്‍
നിന്റെ സ്മൃതിയും പൂക്കുന്നു.പ്രണയമേ നീയെനിക്ക് അകലെയാണ് 
എന്നാലും അരികിലാണ് ...

എന്തൊരു വികാരമീ പ്രണയം...
എന്തൊരു മാരകമായ അവസ്ഥയാണ് പ്രണയം പ്രണയം പ്രണയം

...ഞാൻ വരും... ഇനിയും വരും... നിന്നിലലിയാൻ... നിന്നെ ദാഹിക്കുന്ന വേഴാമ്പലിനെ പോലെ...❤❤❤❤

Luv You Achoottaaa😍😘😘😘

No comments:

Post a Comment